لجبازی کودکان 2

 

- لجبازی بچّه ها چند عامل دارد که با برطرف کردن این عوامل لجبازی آنها نیز درمان می‌شود:

الف. بیکاری
یک بخش از لجبازی بچّه ها به بیکاری آنها بر می‌گردد. آنها وقتی بیکار می شوند، دوست دارند که دست به هرکاری بزنند و طبیعتاً خیلی از مواقع نیز اشتباه می‌کنند؛ اگر ما بخواهیم برای هر اشتباهی به بچّه امر و نهی کنیم، او لجباز می‌شود. لذا ما باید برای فرزندان خود برنامه ریزی داشته باشیم.  

ب. محیط
ما باید لجبازی را یک معلول محیطی در نظر بگیریم؛ چراکه محیط، بچّه ها را لجباز می کند. یکی از عواملی که در محیط منجر به لجباز شدن بچّه می‌شود، امر و نهی والدین است. وقتی والدین به فرزند خود امر و نهی می کنند؛ او نیز بعد از مدّتی در برابر این امر و نهی از خود مقاومت نشان می‌دهد؛ لذا توصیه ی من به والدین این است که امر و نهی خود را نسبت به فرزندشان کم تر کنند.

ج. عدم فعّالیت
ما باید بستر فعّالیت های بدنی را برای بچّه های زیر هفت سال افزایش دهیم؛ چراکه وقتی آنها در روز فعالیّت داشته باشند، حالت های لجبازی در آنها کمتر می‌شود.

د. تنبیه و تهدید
تنبیه و تهدید خصوصا از نوع شدید منجر به لجبازی بچّه ها می‌شود؛ لذا پدر و مادر نباید فرزندان را به این شیوه رهنمود کنند. البته منظور ما از تنبیه، تنبیه های غیر تربیتی است؛ مانند: کتک زدن.
با وجود اینکه تشویقِ مناسب بهتر از تنبیه است، تنبیه های بسیار مفیدی هم وجود دارند از جمله محروم سازی کودک از برخی سرگرمی ها و ... البته به استثنای وعده های غذایی و نیازهای اساسی کودک.

 

 

 

لجبازی و راه حل های موثر مقابله با آن 1

 

لجبازی کودکان

 

-  تثبیت استقلال: گاهی کودک دوست دارد به گونه‏ ای باشد که خودش می‏خواهد، نه آن گونه که شما می‏خواهید، زیرا این باعث می شود احساس استقلال کند.
بنابراین، جایی برای نگرانی نیست.

-  جلب توجه: چنان سخن نگویید که کودک چنین موضعی بگیرد؛ او دوست دارد جلب توجه کند؛ پس به مخالفت ‏هایش بی‏ توجهی کنید و حساسیت نشان ندهید.

-  انتقام‏جویی: گاهی کودک برای انتقام ‏جویی از پدر و مادری که دائم با هم درگیری و اختلاف دارند، چنین برخورد می‏کند.

-  ژنتیک و الگو برداری: کودک علاوه بر داشتن ژن، تاثیر وافری از نحوه ی رفتار والدین می گیرد.

 

راه حل های موثر مقابله با لجبازی کودکان

 

 - به کودک میدان دهید(استقلال)

اولین قدم این است که پذیرش خطا را یاد بگیریم. بهتر است به عنوان والد رفتارهای کودک را با توجه به نسل و جنس وی، مورد ارزیابی قرار دهیم و خطاها و رفتارهای او را به شخصیتش ارتباط ندهیم. 
البته باید او مسئول کارها و رفتارهایش باشد اما لازم است مواظب باشیم که او را سرزنش نکنیم و به او حق دهیم گاهی اشتباه کند.

 - وقتی با او صحبت می کنیم باید واضح، شفاف و ساده و دقیق انتظاراتمان را از کودک بیان کنیم. استفاده از جملاتی مثل «عرضه نداشتی این کار را انجام بدهی» در واقع تخریب شخصیت کودک است. بهتر است به او بگوییم که «اگر می خواهی این کار را انجام دهی، باید ... این گونه انجام دهی».
به این ترتیب به او کمک کرده ایم تا بدون تحقیر و سرزنش به هدفش برسد. باید یاد بگیریم به کودک حق انتخاب دهیم. بهتر است بین چند گزینه موردنظر خودمان به او حق انتخاب دهیم. اگر به او حق انتخاب دادیم در واقع به نظرش احترام گذاشته ایم. مادری که از کودک می پرسد «غذا می خوری یا نه» و پس از پاسخ منفی کودکش به او تشر می زند که باید غذا بخوری، در واقع به او حق انتخاب نداده است.

- دادن حق انتخاب به کودک

انعطاف پذیری و دادن اختیار به کودک در انتخاب‌هایی که از طرف والدین پذیرفته شده است و باعث بروز مشکل نمی شود به کاهش لجبازی کمک می کند ولی در صورت بروز رفتارهای آسیب زا همراه با لجبازی، والدین باید با قاطعیت رفتار کنند البته منظوراز جدی بودن پرخاشگری و توهین نیست و والدین تنها باید روی کلام خود ایستادگی داشته باشند تا کودک متوجه شود با بد رفتاری چیزی را به دست نمی آورد.

 

عادت‌های خوب برای سال جدید

| عادت‌های خوب برای سال جدید |

 

تمرین : بیاموزید به قدرت متکی باشید

 

 اکثر ما از این که کسی را نداشته باشیم که به‌ ما بگوید چه‌ کاری انجام بدهیم می‌ترسیم. این که به شما گفته شود چه کاری انجام دهید حس خوبی است. حس امنیت می‌دهد، چون در آخر هیچگاه احساس نمی‌کنید مسئولیت کامل سرنوشتتان را برعهده دارید. شما فقط نقشه‌ی بازی را دنبال می‌کنید. متکی بودن به قدرت، مثل تمرکزکردن روی روندِ اجرا به جای هدف است، موضوعی که متاثر از تاریخ صنعتی ماست. فرمان‌برداری در صد تا دویست سالِ پیش ارزشِ اجتماعیِ مهمی محسوب می‌شد و برای پیشرفت جامعه الزامی بود. امروزه فرمان‌برداری کورکورانه بیش از این که راه‌حل باشد مشکل‌ساز است؛ تفکر خلاقانه را می‌کُشد، تقلید طوطی‌وار را تقویت می‌کند و به ایجاد اطمینانی پوچ می‌انجامد. اما این به این معنا نیست که قدرت همیشه مضر است. به این معنا نیست که قدرت هیچ هدفی را دنبال نمی‌کند. قدرت همیشه وجود خواهد داشت و برای جامعه‌ای با عملکردی کارآمد مفید است. اما همه‌ی ما باید بتوانیم در زندگی‌مان قدرت را انتخاب کنیم. تبعیت از قدرت هیچگاه نباید اجباری و کورکورانه باشد، حال می‌خواهد واعظ، رئیس، معلم، یا بهترین دوستتان باشد. هیچ‌کس به اندازه‌ی شما نمی‌داند چه‌چیز برایتان خوب است. و اگر به کودکان اجازه ندهید خودشان به کشف این حقیقت برسند، بزرگ‌ترین اشتباه را مرتکب شده‌اید.

4 روز تا عید