علائم لکنت زبان ممکن است شامل موارد زیر باشد:
دشواری در شروع یک کلمه، عبارت یا جمله
طولانی کردن یک حرف یا صدا در یک کلمه
تکرار کردن یک صدا، بخش یا کلمه
سکوت مختصر برای هجا یا کلمات خاص، یا مکث در یک کلمه
اضافه کردن کلماتی مانند um هنگامی که گفتن کلمه ی بعد دشوار است
تنش بیش از حد و حرکت صورت و اندام فوقانی برای فهماندن کلمه
اضطراب به هنگام صحبت کردن
ناتوانی در برقراری ارتباطی موثر
مشکلات گفتاری لکنت ممکن است همراه با هر کدام از علائم زیر دیده شود:
چشمک زدن سریع
لرزش لب ها و فک
تیک صورت
تکان خوردن سر
قفل کردن مشت ها
فرد در شرایطی مانند هیجان زدگی، خستگی، استرس و عجله یا تحت فشار بودن ممکن است لکنت زبانش بدتر شود. همچنین قرار گرفتن در موقعیت هایی مانند صحبت کردن در جمع یا پشت تلفن برای فردی که دچار لکنت است دشوار است. با این حال این افراد هنگامی که با خودشان حرف می زنند آواز می خوانند یا به صورت هم صدا با دیگران می خوانند لکنت زبان ندارند. کودکان مبتلا به لکنت خفیف نیز، اغلب از لکنت زبان خود بی اطلاع هستند مگر آنکه در شرایط سخت قرار بگیرند. حرکات صورت، اضطراب و لکنت زمانی ایجاد می شود که از آن ها خواسته می شود صحبت کنند.
عوارض لکنت زبان چیست؟
لکنت می تواند موجب هر کدام از عوارض زیر شود:
اشکال در ارتباط با دیگران
مضطرب بودن هنگام صحبت کردن
صحبت نکردن یا اجتناب از موقعیت هایی که نیاز به صحبت کردن دارد
فقدان موفقیت های شغلی، اجتماعی و تحصیلی
اعتماد به نفس پایین
علل لکنت زبان چیست؟
ترکیبی از عوامل متعدد می تواند موجب لکنت شود.علل احتمالی لکنت زبان عبارتند از:
اختلال در کنترل حرکت گفتار: برخی شواهد نشان می دهند که اختلال در کنترل گفتار مانند زمان بندی و ناهماهنگی حسی و حرکتی می تواند منجر به لکنت زبان شود.
ژنتیک: به نظر می رسد لکنت زبان به دنبال برخی اختلالات ژنتیکی دیده می شود.
آسیب مغزی: شیوا و روان صحبت کردن به دنبال علل دیگری نیز می تواند دچار اختلال شود. سکته مغزی، آسیب های مغزی و سایر اختلالات مغزی می تواند موجب کندی در گفتار، مکث یا تکرار صداها شود.
