بیماری های کودکان( 2)

 

بیماری های قلبی مادرزادی در کودکان

بیماری های قلبی مادرزاد، مربوط به شرایطی هستند که عضله قلب و اندام‌های مربوط به آن، مانند رگ‌هایی که به قلب متصل می‌شوند، به‌خوبی شکل نگرفته‌اند. این بیماری می‌تواند باسابقه ژنتیکی و یا به دلیل وجود یک عفونت در بدن مادر ایجاد شود.

 
بیماری های عفونی در کودکان
عفونت چشم

بچه‌ها معمولاً دستان خود را به هرجایی می‌زنند، کنترل بهداشت و نظافت دست‌های کودک در تمام این موارد، کاری دشوار یا غیرممکن است. در اثر تماس دست یا هر شی‌ء کثیف با چشم، ممکن است میکروب‌ها وارد چشم فرد شده و باعث التهاب و سرخی چشم شوند. در این شرایط می‌بایست به‌دقت از بهداشت کودک مراقبت کنید تا از سرایت این بیماری به سایر اعضای خانواده جلوگیری کنید. علاوه بر این، شست و شوی دستان نوزاد و مراقبت از عدم تماس دست با چشم، برای بهبود سریع‌تر بیماری مهم است. بهتر است برای استفاده از قطره‌های چشمی و درمان عفونت چشم فرزندتان با یک پزشک مشورت کنید.

 

عفونت گوش از جمله بیماری های عفونی در کودکان

معمولاً کودکان به‌دفعات به عفونت و درد گوش مبتلا می‌شوند. این بیماری تا حد زیادی به این خاطر ایجاد می‌شود که شیپور استاش در کودکان کوچک است. شیپور استاش درواقع راه ارتباطی گوش و گلو است. در کودکان به دلیل کوچک بودن شیپور استاش، عفونت به‌راحتی به گوش کودک منتقل می‌شود. به‌تدریج و با بزرگ‌تر شدن اندام‌ها، این فاصله بیشتر شده و عفونت گوش کودک نیز، کاهش پیدا می‌کند. اگر احساس می‌کنید شدت درد کودک بیش‌ازحد است و یا می‌خواهید از مسکن‌ها یا آنتی‌بیوتیک استفاده کنید، بهتر است با یک پزشک مشورت نمایید.
عفونت‌های قارچی

بروز عفونت‌های قارچی بر روی پوست، یکی دیگر از بیماری های شایع در کودکان هستند که در صورت تماس با دیگران به‌راحتی به سایر کودکان نیز منتقل می‌شوند. این بیماری به‌صورت بروز حلقه‌های قرمزرنگ بر روی پوست خود را نشان می‌دهد.
بیماری پنجم یا اریتما اینفکتیوزوم

درگذشته شش بیماری عفونی حاد، در ارتباط با کودکان شناسایی‌شده بود و اریتما اینفکتیوزوم، پنجمین بیماری این گروه بود. به همین خاطر نام بیماری پنجم برای این بیماری استفاده می‌شود. عمده افرادی که در معرض این بیماری هستند، کودکان زیر 3 سال می‌باشند. بارزترین علامت این بیماری، وجود راش‌های پوستی در صورت و گونه‌های کودک می‌باشد؛ اما کودک شما ممکن است در کنار این علامت، تب، بدن‌درد و یا راش‌های پوستی در سینه و گردن خود را نیز تجربه کند.

 

 

بیماری های کودکان( 1)

کودکان به دلیل ناتوانی در مراقبت از خود و همچنین ضعف در سیستم ایمنی در معرض خطر بیماری های مختلفی قرار دارند و در واقع والدین بیش از هر فرد دیگری زمان بیشتری را با کودک خود سپری کرده و در نتیجه در صورت بروز علائم در کودک خود می‌توانند نشانه‌ها را دقیق‌ تر بررسی کنند و کودک را برای درمان نزد متخصص ببرند. با این حال به‌ مرور و با گذشت زمان، بدن کودک نسبت به بیماری های مختلف ایمن شده و سیستم ایمنی عملکرد قوی‌ تری پیدا می‌کند اما باید سال‌های اول زندگی از کودکتان به‌خوبی مراقبت کنید. برای این امر لازم است تا شایع‌ترین بیماری های کودکان را بشناسید و برای مراقبت از کودکتان در برابر آن‌ها، برنامه‌ ریزی کنید. در این مطلب شایع‌ ترین بیماری های کودکان را با شما به اشتراک گذاشتیم.

 

 

بیماری های مادرزادی در کودکان
 

شکاف لب یا کام

شکاف کام یا لب یکی از شایع‌ ترین اختلالات مادرزادی در فک و صورت کودکان است. این اختلال به این دلیل ایجاد می‌شود که در طول مدت بارداری و رشد جنین، دو طرف صورت به‌خوبی به یکدیگر متصل نشده و شکافی ایجاد می‌شود. شکاف لب یا کام با توجه به مشکلاتی که درزمینهٔ بلعیدن شیر و یا صحبت کردن ایجاد می‌کند و همچنین به دلیل تأثیری که بر زیبایی چهره دارد، می‌بایست به‌سرعت مورد بررسی قرارگرفته و در اکثر مواقع با جراحی برطرف می‌شود.

پاهای پرانتزی

این مشکل به دلیل تنگ بودن فضای رحم مادر در دوران جنینی به وجود می‌آید. با توجه به اینکه این اختلال زمانی کاملاً مشهود و قابل‌ تشخیص است که فرد روی پاهای خود ایستاده باشد، بسیاری از خانواده‌ها تا پیش از راه افتادن فرزندان، متوجه این مسئله نمی‌شوند. با تشخیص زودهنگام این عارضه، می‌توان از تمرینات ورزشی مناسب برای رفع آن، استفاده کرد؛ اما چنانچه شدت این عارضه زیاد باشد و یا دیر برای درمان اقدام شود، ممکن است احتیاج به جراحی وجود داشته باشد.

اسپینابیفیدا یا مهره شکاف

بیماری اسپینابیفیدا یک نقص مادرزادی است که دلایل آن، هنوز به‌طور کامل شناخته‌ شده نیست. در این بیماری، ستون مهره‌های فرد که دربرگیرنده نخاع می‌باشد، به‌ درستی بسته نشده و انتهای آن در قسمت مهره‌های پایینی کمر باز است. اسپینابیفیدا می‌تواند مشکلات بسیاری ازجمله فلج اعصاب را برای نوزاد ایجاد کند. به همین خاطر می‌بایست به‌ سرعت مورد درمان قرار گرفته و اکثر مواقع با جراحی برطرف می‌شود.

اسکیزوفرنیا( 3)

اگرچه اسکیزوفرنی فقط یک علت ندارد، ولی درمان باید براساس رویکردی چند جنبه ای استوار باشد که عناصر نظری مختلف در آن وجود داشته باشند. مدل های جامع فعلی عبارتند از: درمان های زیستی، مداخله های روان شناختی عمدتاً به شکل فنون رفتاری، و مداخله های اجتماعی- فرهنگی که بر محیط درمانی و خانواده درمانی تمرکز دارند. 

درمان های زیستی در اسکیزوفرنیا

چند طبقه از دارو های ضد روان پریشی وجود دارند که آرام بخش های عمده یا داروهای نورولیپتیک نیز نامیده می شوند. داروهای نورولیپتیک علاوه بر اینکه آرامبخش هستند، فراوانی و شدت نشانه های روان پریشی را کاهش می دهند. داروهای نورولیپتیک مختلف از نظر مقدار لازم برای دستیابی به تأثیر درمانی، تفاوت دارند،  به طوری که از داروهای کم قدرت که به مقادیر مصرف زیاد نیاز دارند تا داروهای پر قدرت که در مقایسه، به مقادیر مصرف کمتر نیاز دارند، در نوسان هستند. طبقه کم قدرت، داروهایی مانند کلرپرومازین( تورازین) و تیوریدازین( ملاریل) را شامل می شوند؛ از جمله داروهای میان قدرت، تریفلوپرازین( استلازین) و تیوتیکسین( ناوین) هستند؛ داروهای پرقدرت، هالوپریدول( هالودول) و فلوفنازین( پرولیکسین) را در بر می گیرند. روانپزشک به احتمال زیاد برای بیماری که شدیداً بی قرار است داروی کم قدرت تجویز می کند، زیرا داروهای کم قدرت از داروهای پرقدرت آرامبخش بخش ترند. داروهای پرقدرت برای بیماری که کمتر بی قرار است ارجحیت دارند، اما آن ها خطر عوارض جانبی جدی تری دارند.

این داروهای ضد روان پریشی که به طور سنتی تجویز می شوند، از طریق مسدود کردن گیرندهای دوپامین تأثیر می گذارند. به عبارت دیگر، این دارو ها به مناطقی روی نورون ها می چسبند که معمولاً به انتقال دهنده ی دوپامین پاسخ می دهند. این تأثیر دو نتیجه رفتاری دارد، یکی درمانی و دیگر ناخواسته و مشکل آفرین. هنگامی که گیرنده های دوپامین در قسمت هایی از مغز که بر افکار و احساس ها تأثیر دارند، نافعال می شوند، نتیجه درمانی آن، کاهش فراوانی و شدت نشانه های روان پریشی است. 

مصرف داروهای ضد روان پریشی عوارضی از جمله: لرزش کنترل ناپذیر، سفت شدن عضلات، و حرکات غیر ارادی چشم دچار شوند. همچنین مصرف طولانی مدت داروهای نورولیپتیک سبب حرکت پریشی دیر رس در 10 تا 20 درصد از مصرف کنندگان می شود. این افراد در قسمت های مختلف بدن از جمله دهان، زبان، لب ها، انگشتان، دست ها، پاها و تنه دچار می شوند. همان گونه که می توانید تجسم کنید، این حرکات غیرارادی می توانند توانایی فرد را در راه رفتن، نفس کشیدن، خوردن و صحبت کردن شدیداً مختل کنند، به طوری که دیده شدن در چنین حالتی بسیار خجالت آور است.