اسکیزوفرنیا( 1)
برای نخستین بار در قرن نوزدهم به عنوان یک اختلال طبی که ارزش بررسی دارد توسط صاحبنظرانی چون
۱. بندیکت مورل (۱۸۷۳_۱۸۰۹)
۲. امیل کرپلین (۱۹۲۶_۱۸۵۶)
۳. اویگن بلویلر (۱۹۳۹_۱۸۵۷)
۴. ارنست کرچمر (۱۹۲۶_۱۸۸۸)
۵. کورت اشنایدر (۱۹۶۷_۱۸۸۷)
۶. کارل یاسپرس (۱۹۶۹_۱۸۸۳)
۷. آدولف مایر (۱۹۵۰_۱۸۶۶)
مطرح شد.
امیل کرپلین
برای این اختلال، اصطلاح «دیمنشیا پری کاکس» را به کار برد.
- همانند مورل بر فرایند شناختی مشخص (دمانس) و زود آغاز بودن اختلال تأکید داشت.
- این بیماری را دارای سیری دراز مدت و رو به تباهی توصیف کرد.
- علائم بالینی شایع آن از دیدگاه کرپلین عبارتند از: " توهم + هذیان"
- جدا کردن بیماران اسکیزوفرنی از بیماران روان پریش طبقه مانیا_افسردگی و پارانویا.
🔷 معتقد بود در بیماران "مانیک_دپرسیو" دوره های مشخص بیماری با دوره هایی از کارکرد بهنجار تناوب دارد.
🔷 و بیماری پارانویا ( ک مشخصه آن وجود هذیان های مداوم گزند و آسیب) فاقد سیر تباه کننده دمانس می باشد !!!
از نظر اوگین بلویلر
اویگن بلویلر معتقد است اصطلاح اسکیزوفرنیا روان گسیختگی مبین گسیختگی میان" فکر، احساس و رفتار" بیماران مبتلا به این اختلال است.
وی برخلاف کرپلین، معتقد به وجود سیر تباه کننده این اختلال نیست.
- مطرح کردن چهار A (علائم بنیادین یا اولیه):
1. Association
اختلال تداعی به ویژه سستی تداعی ها.
2. Affect
حالت عاطفی
3. Autism
در خودماندگی
4. Ambivalence
دودلی
- علائم فرعی یا ثانویه:
- توهم + هذیان
از نظر آدولف مایر اسکیزوفرنی واکنش غیر انطباقی بیمار در قالب تجربیات زندگی می باشد به عبارتی واکنش در برابر فشارهای زندگی است.
همه گیر شناسی اسکیزوفرنیا
- شیوع مادام العمر آن، حدود یک درصد است؛ یعنی از هر ۱۰۰ نفر تقریبا " یک " نفر مبتلا خواهد شد.
- میزان ابتلا در افرادی که در نواحی شهری و جوامع صنعتی به دنیا آمده اند، بالاتر است.
- تقریبا فقط نیمی از تمام بیماران مبتلا به این اختلال تحت درمان قرار می گیرند.
سن و جنس در اسکیزوفرنیا
- شیوع" یکسان" در دوجنس ( مردان و زنان)
- معمولا قبل از 25 سالگی شروع و تا آخر عمر پایدار می ماند.
- شروع و سیر بیماری در دو جنس "متفاوت" است.
- شروع آن در مردها زودتر از زنان می باشد.
- بیشترین سن شروع در مردان( 25_10سالگی) و در زنان( 35_25 سالگی) است.
- توزیع سنی آن در زنان دووجهی است (در میانسالی نقطه اوج دیگری دارد یعنی پس از ۴۰ سالگی).
- شروع آن قبل از 10 سالگی یا بعد از 60 سالگی بی نهایت نادر است.
- فرجام بیماران مونث بهتر از بیماران مذکر است و مردان بیشتر دچار علائم منفی می شوند.
- مواردی از اختلال ک پس از 45 سالگی شروع می شود" اسکیزوفرنیا با شروع دیررس" نامیده می شود.
عوامل مربوط به زاد و ولد در اسکیزوفرنیا
- میزان باروری افراد مبتلا درحدود جمعیت عمومی است.
- خویشاوندان نسبی درجه اول افراد مبتلا، درمقایسه با جمعیت عمومی" 10برابر" بیشتر در معرض خطر ابتلا به این بیماری قرار دارند.
بیماری طبی در اسکیزوفرنیا
- میزان مرگ و میر بر اثر تصادفات و علل طبیعی، بیش از جمعیت عمومی است( شاید به این علت که تشخیص و درمان بیماری های داخلی و جراحی این افراد از نظر بالینی امری است دشوار).
- 80 درصد از کل افراد اسکیزوفرن به طور همزمان، بیماری های داخلی مهمی نیز داشته اند.
- 50 درصد از بیماری های داخلی آنان، تشخیص داده نمی شود.
سبب شناسی در اسکیزوفرنیا( عفونت و فصل تولد)
- افراد مبتلا، بیشتر در( زمستان و اوایل بهار) متولد شده و کمتر در( اواخر بهار و در تابستان) به دنیا آمده اند.
- عوارض حاملگی و بدو تولد
- مواجهه با همه گیری های آنفلوانزا در سه ماهه ی "دوم" بارداری.
- گرسنگی مادر در دوران بارداری.
- ناسازگاری عامل Rh( زمانی که خون مادر Rh منفی و خون نوزاد Rh مثبت دارد).
- تولد تعداد زیادی از مبتلایان در فصل زمستان.
- مواجهه با گرسنگی در دوره حول و حوش لقاح با افزایش" دوبرابری" خطر بروز اسکیزوفرنیا همراه است.
- مواجهه با گرسنگی در اوایل بارداری خطر بروز اختلال شخصیت" اسکیزوئید" نیز افزایش می یابد.
